Το έργο του Γκίντενς στρέφεται γύρω από έξι κεντρικούς άξονες, που διατρέχουν ολόκληρο το κείμενο.
Ο πρώτος είναι η μεταβολή του σύγχρονου κόσμου. Η κοινωνιολογία γεννήθηκε από τους μετασχηματισμούς που ξέκοψαν απότομα την εκβιομηχανιζόμενη κοινωνική οργάνωση της Δύσης από τους τρόπους ζωής που χαρακτήριζαν τις προηγούμενες κοινωνίες. Ο ρυθμός της κοινωνικής αλλαγής εξακολουθεί να επιταχύνεται ανά τον κόσμο και είναι πιθανό να βρισκόμαστε στο κατώφλι άλλο τόσο θεμελιακών μεταβολών όσο εκείνες που σημάδεψαν τον 18ο και 19ο αιώνα.
Ο δεύτερος άξονας είναι η παγκοσμιοποίηση. Στην σύγχρονη εποχή, παρατηρείται μια σαφής επιτάχυνση των διαδικασιών παγκόσμιας ολοκλήρωσης, με αποτέλεσμα η μελέτη των κοινωνιών ως συλλογικών μονάδων, ανεξάρτητα από την αλληλεξάρτησή τους με τον κόσμο τις περιβάλλει, όπως γινόταν στο παρελθόν, να δημιουργεί σοβαρό μεθοδολογικό πρόβλημα παράβλεψης της σύγχρονης πραγματικότητας.
Η παρατήρηση αυτή οδηγεί στην υιοθέτηση του τρίτου βασικού άξονα, την συγκριτική θεώρηση των κοινωνικών μορφωμάτων, λειτουργιών και φαινομένων, τόσο στο επίπεδο των κοινωνικών σχηματισμών όσο και στο επίπεδο των επιστημονικών τους προσεγγίσεων.
Τέταρτος και συναφής προς τον προηγούμενο άξονα είναι ο ιστορικός προσανατολισμός της σύγχρονης κοινωνιολογικής προσέγγισης.
Ο πέμπτος άξονας είναι η κεντρική σημασία που δίδεται στο φύλο, ωα τρόπο διαφορετικής προσέγγισης και ανάλυσης της κοινωνικής πραγματικότητας, τόσο στην στατική όψη των δομών όσο και στην δυναμική όψη της δράσης.
Ο έκτος, τέλος, άξονας είναι η διαλεκτική σχέση μεταξύ του κοινωνικού και του προσωπικού. Σε αντίθεση προς την παραδοσιακή θεώρηση της εγγενούς αντιπαλότητας μεταξύ του ατομικού και του συλλογικού, η διαλεκτική θεώρηση της σχέσης αυτής αποτελεί ουσιαστική βοήθεια για την αυτοκατανόηση, την αναγνώριση των αιτίων της ατομικής μας συμπεριφοράς, η οποία με την σειρά της μπορεί να επανεστιαστεί σε μια βελτιωμένη κατανόηση του κοινωνικού κόσμου που μας περιβάλλει και στην διαμόρφωση του οποίου μετέχουμε, έστω και με μόνη την παρουσία και τις αντιδράσεις μας.
Η θεώρηση αυτή επιτρέπει στην σύγχρονη κοινωνιολογία να υπογραμμίσει την θετική σημασία της διαφοράς, τόσο σε ατονικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο συνόλων και πολιτισμών, και να συμβάλει έτσι ουσιαστικά στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά που του επιβάλλουν τα στερεότυπα και ο δογματισμός, η εσωστρέφεια και ο φόβος προς το νέο και το άγνωστο.

Ο Βασιλικός, Δράμα εις πέντε πράξεις συνταχθέν έν έτει 1829-1830. Με βάση την πρώτη έκδοση τυπωμένη στα "άπαντα" του Α. Μάτεσι με επιμέλεια Σ. Δεβιάζη, Ζάκυνθος 1881. στο τυπογραφείο Σέργιου Ραφτάνη.

Η Βαβυλωνία η κατά τόπους διαφθορά της ελληνικής γλώσσης [Κωμωδία] με βάση τη δεύτερη έκδοση.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ - Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ - Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ. Η δίκη των Εξ

ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ - Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ Μάρτιος 1921

GIORGIO  BONACINA - Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΑ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ

GIORGIO  BONACINA - ΟΙ ΚΑΜΙΚΑΖΕ

FRANCO  NENCINI - Η ΚΟΥ ΚΛΟΥΞ - ΚΛΑΝ

GUIDO GEROSA / GIAN FRANCO VENE - ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΑΤΕΟΤΙ

GIUSEPPE MAYDA - Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ

GIORGIO BONACINA - Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ

MINO MILANI - Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΡΟΜΑΝΩΦ

GUIDO GEROSA - Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΛΛΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ - ΣΑΓΓΑΡΙΟΣ. Εποποιία και καταστροφή στη Μικρά Ασία

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ - 3Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1843

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ - ΤΟ ΜΑΥΡΟ '97

ΤΑΣΟΣ ΒΟΥΡΝΑΣ - ΓΟΥΔΙ. Το κίνημα του 1909

ΤΑΣΟΣ ΒΟΥΡΝΑΣ - Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΔΗΛΕΣΙ. Αγγλοκρατία και Ληστοκρατία

ΤΑΣΟΣ ΒΟΥΡΝΑΣ - 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1862. Ο εκπλειστηριασμός του ελληνικού θρόνου

ΤΑΣΟΣ ΒΟΥΡΝΑΣ - Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Το τίμηα της ανεξαρτησίας

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  Π . ΚΑΛΛΙΓΑΣ - 1η ΜΑΡΤΙΟΥ 1935

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΑΛΛΙΓΑΣ - ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. Γεώργιος Β' και 4η Αυγούστου

Μπέσι Σμιθ (1894;-1937). Από τις άθλιες φτωχογειτονιές του Νότου στη δόξα και μετά στην παρακμή και τον τραγικό θάνατο, η δραματική ζωή της αξεπέραστης "Αυτοκράτειρας των Μπλουζ", μιας μοναχικής, πικραμένης αλλά αλύγιστης, αντάρτισσας.

ΤΟΜΟΣ Α'
Εισαγωγή
Ι. Η αρχαϊκή εποχή
Α. Ομηρικά χρόνια
Β. Προχωρημένη αρχαϊκή εποχή
Ποίηση
Φιλοσοφία
Ιστορία
ΙΙ. Η κλασική εποχή
Τραγωδία
Κωμωδία
Ιστοριογραφία
Ρητορεία
Φιλοσοφία και φυσιογνωσία
ΤΟΜΟΣ Β'
III. Η μετακλασική εποχή
Α. Ελληνιστικά χρόνια
Δραματική ποίηση
Ύμνος, ελεγεία, επίγραμμα
Έπος
Ιστοριογραφία
Φιλοσοφία
Ειδικές επιστήμες
Β. Μεταχριστιανική εποχή
Ιστοριογραφία, γεωγραφία, φυσιογνωσία
Ρητορική και σοφιστική
Μυθιστόρημα, συλλογές μύθων και άλλων ειδών
Φιλοσοφία
Έμμετρος λόγος
Παράρτημα: Λίγα για τον τρόπο που παραδόθηκε η ελληνική λογοτεχνία
Χρονολογικός πίνακας
Ευρετήριο

ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΛΑΪΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ

ΚΡΗΤΙΚΑ, ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

ΔΙΣΤΙΧΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΥΡΑΣ (Μαντινάδες κατ' αλαφαβητική σειρά)

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Λιανοτράγουδα)

ΔΙΣΤΙΧΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΣΣΩΒ (Κατ' αλαφαβητική σειρά)

ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΣΤΙΧΑ ΤΟΥ ΦΩΡΙΕΛ

ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΣΤΙΧΑ ΤΟΥ ΛΕΛΕΚΟΥ

ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ

ΝΑΝΑΡΙΣΜΑΤΑ

ΝΥΦΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΞΕΝΙΤΕΙΑΣ

ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ (1453-1821)

ΤΟ ΜΕΣΟΥΡΑΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΙΣΜΟΥ (Περίοδος 1821-1880)

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΨΥΧΑΡΗ ΚΑΙ Η ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΙΣΜΟΥ

ΤΟ ΑΠΛΩΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΙΣΜΟΥ

ΤΑ ΑΘΕΪΚΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Η ΓΛΩΣΣΟΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΙΣΜΟΥ

ΝΕΩΝ ΜΕΣΑΙΩΝΙΣΜΩΝ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΙΣΜΟΥ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Ο Άγιος Παπα-Νικόλας Πλανάς ήτοι, βίος και πολιτεία του Αγίου Παπα-Νικόλα Πλανά, συγγραφείς παρά της μαθητρίας αυτού Μάρθας Μοναχής, ενώ προσετέθησαν και άλλαι μαρτυρίαι ευλαβών χριστιανών οπού εγνώρισαν από κοντά την αγιότητά του. Με Πρόλογο υπό Φωτίου Κόντογλου Κυδωνιέως, και Επίλογον υπό Αρχιμανδρίτου Φιλοθέου Ζερβάκου, Ηγουμένου της εν Πάρω Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας. Μετά ασματικής ακολουθίας του ηγιασμένου ιερέως ποιηθείσης υπό του Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου, ως και ακολουθίας παρακλητικού κανόνος ποιηθείσης υπό του Αρχιμανδρίτου Νικοδήμου Παυλοπούλου

Οι «Έντεκα χιλιάδες βέργες» είναι ένα από τα κλασικότερα ερωτικά μυθιστορήματα που έχουν γραφτεί. Είναι ένα έργο που κυριαρχείται από την αναζήτηση της ανώριμης ομορφιάς, τη λατρεία της εφηβείας, τον εξωτισμό, το σεβασμό των ηδονών, τη ροπή προς τη χλιδή, και κυρίως την εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις της φαντασίας να εκπληρώσει τους πιο υπερβολικούς πόθους. Ο Πάμπλο Πικάσο έλεγε για τις «Έντεκα χιλιάδες βέργες» ότι «είναι το ωραιότερο βιβλίο όλων των εποχών, και, εν πάση περιπτώσει, είναι ένα βιβλίο εκπληκτικά παρανοϊκό, γραμμένο με τρελό κέφι και με απόλυτη ελευθερία της σκέψης, που μεταμορφώνει τον ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1905 σε ένα φοβερό σαδομαζοχιστικό θέατρο».

Ο ΚΛΕΠΤΗΣ

Ο ΤΟΙΧΟΣ

Ο ΧΩΡΟΦΥΛΑΞ

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ

Η ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΙΣ

Ο ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ

ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟΝ

ΣΕΡΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ