ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Είναι η αυγή του νεοελληνικού κράτους και αυτή ζωγραφίζει ο Κ.Μ. Μπαζίλι στο βιβλίο του. Στα χρόνια 1830-1831 η Ελλάδα, με κυβερνήτη τον Καποδίστρια, προσπαθούσε να σηκώσει κεφάλι μεσ' από την απουσία της στη διεθνή σκηνή για 400 ολόκληρα χρόνια, και ο Μπαζίλι δίνει ακριβώς αυτήν την αγωνία της να δηλώσει τη νέα παρουσία της ανάμεσα στα έθνη του κόσμου. Συγχρόνως όμως οι εντυπώσεις του ελληνικής καταγωγής Ρώσου, γραμματέα του ναυάρχου Ρίκορντ, από την εποχή εκείνη έχουν τη θέση της αυτοψίας για την κατάσταση του ελληνισμού και έξω από τα στενά τότε όρια του κράτους, κυρίως στην Πόλη και στη Μικρασία. Είναι λοιπόν ένα ιστορικό ντοκουμέντο αυτό το βιβλίο για τις πρώτες ανάσες της Ελλάδας στην πάλη της να ξαναβρεί τον αρχαίο ρυθμό μέσα στη ζωή των άλλων εθνών, αλλά και μια συναρπαστική αφήγηση της καθημερινής ζωής των ανθρώπων της.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ι. Η αναχώρηση από την Κωνσταντινούπολη - Οι Πριγκιπόννησοι - Μουσουλμανικό νεκροταφείο - Το Επταπύργιο φρούριο - Το νησί του Μαρμαρά - Η Καλλίπολη - Ο μουεζίνης - Ο Ελλήσποντος και οι οχυρώσεις του - Το τουρκικό πυροβολικό - Η ακτή του Ροιτείου - Ο τάφος του Αίαντα - Ο πασάς των Δαρδανελίων - Οι τάφοι του Αχιλλέα και του Πατρόκλου - Η Τένεδος - Οι ενετικοί στόλοι - Η Λήμνος - Ο Άθως - Η Μυτιλήνη - Η Χίος - Τα Ψαρά - Η διαταγή του σουλτάνου - Οι διηγήσεις των Ψαριανών - Η Σύρος και το εμπόριό της - Η καραντίνα
II. Οι κάτοικοι της Σύρου - Οι δυστυχισμένες οικογένειες - Οι αιχμάλωτοι - Τα μαρτύρια για την πίστη - Η ορφανή της Χίου - Οι αναθρεφτοί των Ρώσων - Οι ενδυμασίες - Οι καθολικοί - Οι πρόξενοι - Η πρόθεση για διασκεδάσεις - Το θέατρο - Η Βιβλική Εταιρεία - Τα ναυπηγεία - Η αναχώρηση για τη Σμύρνη
III. Ο πλους του Αρχιπελάγους - Το Καρά-Μπουρνού - Ο Τσεσμές - Το φρούριο Σαντζάκ - Τα Βουρλά - Το πανόραμα της Σμύρνης - Οι σταυροφόροι και οι Ενετοί - Ο ναύαρχος Τζένο - Η ναυμαχία του Ναυαρίνου - Ο όχλος - Οι αλλαγές στο χαραχτήρα του - Οι πολιτικοί του Καζίνου
IV. Τα προξενικά σπίτια - Ο Βαν Λένεπ - Οι χοροεσπερίδες της Σμύρνης - Η κατάσταση των Καλών Τεχνών - Το ωραίο φύλο - Η ζωή των Τούρκων - Ο Σουλεϊμάν αγάς - Ο καινούργιος μουσελίμης - Ο Κιατίπ-ογλού - Οι αστυφύλακες - Τα τακτικά τάγματα - Ο στρατώνας - Γιατρειά με φυλαχτά - Η ανατολίτικη σοφία - Σταφύλια - Παζάρια - Οι περιηγητές
V. Ο Δρόμος των Ρόδων - Το Σιντριβάνι των Στεναγμών - Οι περίπατοι στο νεκροταφείο - Η Γέφυρα των Καραβανιών - Ο Μέλης - Η σπηλιά του Ομήρου - Τα λουτρά της Άρτεμης - Ο Βουρνόβας - Η γιορτή - Οι κήποι της Ασίας - Η αναχώρηση για τον Πόρο - Ο Πόρος - Η λαϊκή παράδοση - Ο χαραχτήρας των κατοίκων - Τα ψαριανά πλοία - Το Ναυαρχείο - Η φρεγάτα "Ελλάς" - Ο λόρδος Κόχραν - Ο τάφος του Άστιγγος
VII. Η Μονή - Οι τάφοι των Ρώσων - Η Ιερατική Σχολή - Ο τάφος του Δημοσθένη - Η Τροιζήνα - Η Γέφυρα του Διαβόλου - Η κιονοστοιχία - Το τουρκικό κάστρο - Η Αρκαδία - Το Λεμονοδάσος - Ο χειμώνας στον Πόρο
VIII. Η ησυχία της Ελλάδας - Ο Κυβερνήτης και οι συμμαχικοί στόλοι στην Αίγινα - Οι πειρατές - Το αιγινήτικο βράδυ - Οι ναυτικές ασκήσεις - Η ολονυχτία - Ο κόμης Καποδίστριας και τα ορφανά - Ο διαφωτισμός στην Ελλάδα - Το Ορφανοτροφείο - Η μουσική του Μπορτιάνσκι στην Ελλάδα - Ο αγριάνθρωπος - Η οφθαλμοπάθεια
IX. Το Μουσείο - Οι ακρωτηριασμένοι θεοί και ήρωες - Οι επιγραφές - Οι δακρυδόχοι κύστεις - Η προτομή του κόμητος Καποδίστρια - Οι γέροι στο σχολείο - Το Νομισματοκοπείο - Ο Φοίνιξ και η Αθηνά - Η προκυμαία των Αμερικανών
Χ. Οι Ψαριανοί - Η αγάπη προς την πατροπαράδοτη ενδυμασία - Η οικογένεια του Κανάρη - Η δούκισσα της Πλακεντίας - Ο αρχαιολάτρης - Ο ναός της Αφροδίτης - Το Πανελλήνιον του Διός
XI. Η Διάσκεψη της Σαλαμίνας - Το "Αλεξάντρ Νιέφσκι" - Η αιγυπτιακή σκούνα - Ο πρώτος κανονιοβολισμός - Ο θρόνος του Ξέρξη
XII. Ο κόμης Καποδίστριας
XIII. Το αλάι - Η μουσική - Η Ελευσίνα - Ο ελαιώνας - Το Θησείο και ο Παρθενώνας - Ο δεκατετράχρονος Τούρκος - Ο Ισμαήλ πασάς
XIV. Μια γρήγορη ματιά στην Αθήνα - Τα επιγράμματα του λόρδου Μπάιρον - Οι αρχαιότητες - Η επιστροφή [...]
XV-XXX.
Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Κ.Μ. ΜΠΑΖΙΛΙ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΔΕΙΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ο τόμος αποτελεί την πληρέστερη σφαιρική εικόνα της Ελλάδας και των προβλημάτων της, με βάση το γλωσσικό και τον αλύτρωτο Ελληνισμό του 19ου αιώνα. Οι προβλέψεις του σοφού βυζαντινολόγου πραγματοποιήθηκαν στην εποχή μας για να μας δείξουν τον δρόμο για το μέλλον. Μια πραγματική εγκυκλοπαίδεια γραμμένη με σύνεση, σοφία και γοητευτικό ύφος.

Το Ρέθυμνο, η πόλη και η ύπαιθρος, έχει μια εντυπωσιακή ιστορική πορεία, σημαντικά μνημεία και πολλές φυσικές ομορφιές. Όλα αυτά δίνονται με απλό τρόπο μέσα από τις 240 σελίδες του βιβλίου, τους χάρτες, τις διαδρομές που προτείνονται και τις 584 φωτογραφίες. Σκοπός του είναι να βοηθήσει τον επισκέπτη αλλά και το Ρεθυμνιώτη, να γνωρίσει βαθύτερα και να αγαπήσει περισσότερο αυτόν τον τόπο.

Πάνω από μισός αιώνας έχει κυλήσει από το θάνατο του ποιητή. Μα η φωνή του, αντί να σβήνει με το χρόνο, δυναμώνει. Γίνεται πιο ζεστή. Ηχεί πιο οικεία. Κι όλο κερδίζει η εκπληκτική πρόβλεψή του για το μέλλον.

Το όνομα του Μαγιακόφσκι ένα από τα πιο ψηλά ορόσημα στην ποίηση του κόσμου. Τα βιβλία του μεταφρασμένα διαβάζονται όπου γης. Η ζωή, η προσωπικότητά του, το έργο του - αντικείμενα έρευνας για πολλούς ειδικούς. Κι η τέχνη του, αυτός ο καινούργιος λόγος στην ποίηση που είπε ο Μαγιακόφσκι, ασκεί πάντα μια βαθιά επίδραση με τον επαναστατικό της δυναμισμό στο περιεχόμενο και τον επαναστατικό νεωτερισμό στη μορφή. Αυτός έμεινε ο Μαγιακόφσκι στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο ποιητής που κατέβασε την ποίηση από τους σιντεφένιους πύργους και την έκανε εμβατήριο εφόδου της επανάστασης, κουβέντα με τα άμετρα πλήθη του λαού, με την ιστορία τους, την εποχή τους και την προοπτική τους. Ο ποιητής που έκανε την επικαιρότητα ποίηση και την ποίηση επικαιρότητα. Τέλος, ο ποιητής που αγαπήθηκε τόσο, μα και μισήθηκε με την ίδια σφοδρότητα.[...] "Ο Μαγιακόφσκι", έγραφε η εφημερίδα "Βετσέρναγια Μοσκβά" μετά το γυρισμό του ποιητή, "ανακάλυψε, όχι μονάχα την Αμερική, αλλά και κάτι νέες ιδιότητες που κρύβονταν μέσα του. Ο Μαγιακόφσκι γύρισε στη Μόσχα, όχι όπως ήταν. Οι εντυπώσεις του απ' την Αμερική ξύπνησαν μέσα στον ποιητή τις ιδιότητες του κοινωνιολόγου, του οικονομολόγου και του πολιτικού. Ο Μαγιακόφσκι θέλει τώρα όχι μόνο να δείξει, αλλά και ν' αποδείξει. Να πείσει, όχι μόνο με τα καλλιτεχνικά μέσα, αλλά και με γενικότερα θεωρητικά επιχειρήματα. Γι' αυτό και η διάλεξή του "Η δική μου ανακάλυψη της Αμερικής" ήτανε τόσο πρωτότυπη. Ο Μαγιακόφσκι δεν είδε μονάχα πολλά, αλλά και τα κατάλαβε βαθιά. Αποχτώντας νέες ιδιότητες ο ποιητής, δεν έχασε τις παλιές του". [...] (Νίκος Παπανδρέου, από τον πρόλογο της έκδοσης)

Πρόλογος του μεταφραστή

Πώς ανακάλυψα την Αμερική

Στίχοι για την Αμερική

Από το φιλολογικό χρονικό του ταξιδιού

Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών για τη δίτομη έκδοση "Μοναστήρια και Ερημητήρια της Κρήτης" που καλύπτει την ιστορία 360 παλαιών και νεώτερων μοναστηριών του νησιού. Σ' αυτό το βιβλίο συνοψίζει τα κυριότερα στοιχεία και προσφέρει στον αναγνώστη έναν εύχρηστο εκλαϊκευτικό τόμο, με 309 έγχρωμες φωτογραφίες άριστης ποιότητας, που καλύπτουν όλο το φάσμα του μνημειακού πλούτου και του χριστιανικού πολιτισμού της Κρήτης.

«Το βιβλίο αυτό δεν είναι ρεπορτάζ: ο ρεπόρτερ εξετάζει ένα παρόν σταθεροποιημένο του οποίου λίγο πολύ τυχαία περιστατικά στοιχεία εξηγούν το ένα το άλλο. Στην Κίνα σήμερα τίποτε δεν είναι τυχαίο: το κάθε τι παίρνει το νόημά του από το κοινό μέλλον. Το παρόν καθορίζεται από το παρελθόν που ξεπερνάει και τις καινοτομίες που αναγγέλει: θα το παραμορφώναμε να το θεωρούσαμε οριστικοποιημένο. Δεν είναι παρά ένας σταθμός σ αυτή τη «μεγάλη πορεία» που πραγματοποιεί ειρηνικά η Κίνα από τη δημοκρατική επανάσταση στη σοσιαλιστική. Δεν είναι αρκετό επομένως να τον περιγράψει κανείς: πρέπει να τον εξηγήσει. Αυτό ακριβώς προσπάθησα να κάνω».

Σιμόν ντε Μπωβουάρ

Το βιβλίο του Β. Μπεράρ αναφέρεται στα τέλη του περασμένου αιώνα και παρουσιάζει με γλαφυρό (αλλά και σοβαρό) τρόπο το Μακεδονικό πρόβλημα, προ της «δυναμικής» επιλύσεώς του. Ξεπροβάλλουν ανάγλυφοι οι ανταγωνισμοί των διαφόρων εθνοτήτων και η ανάπτυξη του εθνισμού σε βάρος της θρησκείας, που μέχρι τότε αποτελούσε το διακριτικό γνώρισμα των κατοίκων της περιοχής (ορθόδοξος:Έλληνας, μωαμεθανός:Τούρκος) περιγράφοντας τα όργια της προπαγάνδας, επισημαίνεται η θαυματουργή δύναμη της παιδείας και της γλώσσας. Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις απόψεις του συγγραφέα, άσχετα από το αν ορισμένα σημεία του βιβλίου δίνουν την εντύπωση ότι ανήκουν οριστικά στο παρελθόν, πιστεύουμε ότι είναι πολύ επίκαιρο. Έτσι, η αναζωπύρωση κάποιων εστιών, που κανείς δεν μπορεί να προφητέψει που θα καταλήξει, η περιγραφή της νοοτροπίας των ανθρώπων της εποχής (ιδίως των Ελλήνων που μας αφορούν), η παράθεση αρετών και ελαττωμάτων (τα περισσότερα από τα τελευταία καταταλανίζουν και το σημερινό Έλληνα), αποδεικνύουν το «αληθές του λόγου» περί επικαιρότητας.

Πρόλογος / Κίνα / Κούβα / Λιβύη / Σοβιετική Ένωση

Το Πήλιο του μύθου και της παράδοσης, της φυσικής ομορφιάς και της τέχνης, του χθες και του σήμερα. Το Πήλιο των ξεχασμένων διαδρομών, των τοξωτών γεφυριών και των μοναχικών εξωκλησιών. Το θεϊκό βουνό των Κενταύρων, που στέκει πρώτο σε ομορφιά ανάμεσα στα βουνά της Ελλάδας, θέλησα να γνωρίσω περπατώντας στις ξεχασμένες διαδρομές των μονοπατιών και καλντεριμιών του. Κι όσο περπατούσα και ξεχνιόμουν μέσα στις ρεματιές και στις δασωμένες πλαγιές του, τόσο μ' έπνιγε η πίκρα και το παράπονο, γνωρίζοντας την εγκατάλειψη και την αδιαφορία των ανθρώπων. Κάθε φορά που έβρισκα ένα καλντερίμι κλεισμένο από την αδιαπέραστη βλάστηση, κάθε φορά που έβλεπα ένα πέτρινο γεφύρι σκεπασμένο με αγριόχορτα, λες κι ήταν στοιχειωμένο, παραγκωνισμένο από τη ζωή των ανθρώπων και θυσιασμένο στο βωμό της καταστροφικής εξέλιξης, ένα μαύρο σύννεφο σκοτείνιαζε την ψυχή μου. Μαζί όμως μια ικανοποίηση κι ένας ακράτητος ενθουσιασμός ορθώνονταν μέσα μου και μου έδιναν κουράγιο, που μέρα με τη μέρα έγιναν πείσμα ακατανίκητο, να περπατήσω όλες τις παλιές διαδρομές του γνωστού και άγνωστου Πηλίου και να τις ξαραχνιάσω.

Έτσι χάραξα ένα πρόγραμμα, που σε πρώτη φάση θα περπατούσα όλες τις παλιές επίσημες διαδρομές, θα τις χαρτογραφούσα και μαζί θα έκανα μια αδρή περιγραφή της κάθε διαδρομής. Και ξεκινώντας από το Μάρτιο του 1994, περπατώντας σχεδόν κάθε μέρα, κατάφερα μέχρι το Δεκέμβριο του ίδιου έτους να υλοποιήσω αυτή την πρώτη φάση του προγράμματός μου, και να μπορέσω σήμερα να κυκλοφορήσω ετούτον τον "Οδηγό του Πηλίου για περιπατητές".

Στη δεύτερη φάση του προγράμματός μου φιλοδοξώ ν' ανοίξω όλες εκείνες τις διαδρομές που αναφέρω ότι έχουν κλείσει, και να τις σηματοδοτήσω με ταμπέλες, ώστε να μπορέσω να τις κάνω βατές στον καθένα που θα θελήσει να τις περπατήσει. Και, όσο κι αν φαίνεται δύσκολη αυτή η δεύτερη φάση, δεν είναι όμως ακατόρθωτη.

Τελειώνοντας ετούτα τα λίγα λόγια της εισαγωγής μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω τρεις επώνυμους απλούς πηλιορείτες που, αν και πολλοί αρμόδιοι παράγοντες έδειξαν αδιαφορία για το έργο ετούτο και μου γύρισαν την πλάτη, αυτοί οι τρεις απλοί άνθρωποι, δίχως κανένα συμφέρον, έτρεξαν να με βοηθήσουν. Είναι ο Δημήτρης Κουτσιμπάνας αγροφύλακας Κεραμιδίου, ο Απόστολος Βέτσικας από την Κερασιά και ο Κωνσταντίνος Ανέστης από την Αργαλαστή. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον αγαπητό Διευθυντή Δασών Μαγνησίας, Στάθη Σταθαράκο, ο οποίος από την πλευρά του συνέβαλε το κατά δύναμη με προθυμία.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

ΜΑΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑ

ΣΑΓΜΑΤΑΣ

ΔΟΜΠΟΣ

Δημήτρης Νικορέτζος, μετά τα «Ανέκδοτα γράμματα του Οδυσσέα Ελύτη στον Ε. Tériade» (2006) και τον «Άγνωστο Ελύτη της Μυτιλήνης» (2009), μας έδωσε ένα ακόμη σημαντικό βιβλίο λεσβιακού και πανελλήνιου ενδιαφέροντος: αξιοποίησε το αρχείο της οικογένειας Αλεπουδέλη και πιο συγκεκριμένα του ανιψιού του Ελύτη και εγγονού του Θρασύβουλου Αλεπουδέλη, Κωστή Ιωάννου, το οποίο περιείχε σπουδαία ιστορικά έγγραφα, καρτ-ποστάλ και φωτογραφίες του Ελευθερίου Βενιζέλου, βγαλμένες στη βεράντα, στα σαλόνια και στον κήπο του αρχοντικού στη Σουράδα.

Τα ντοκουμέντα αυτά έρχονται για πρώτη φορά στο φως και αναφέρονται πέραν των άγνωστων φωτογραφιών και στην αλληλογραφία-επιστολές του Ελευθερίου Βενιζέλου και του ιδιαίτερου γραμματέα του, Κλέαρχου Μαρκαντωνάκη, με το Θρασύβουλο Αλεπουδέλη.

Ο Δημήτρης Νικορέτζος πήρε το υλικό αυτό και σε συνδυασμό με την έρευνα που πραγματοποίησε, μας έδωσε ένα ιστορικό χρονικό με τις τέσσερις επισκέψεις του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Λέσβο, όπως αυτές αναδείχθηκαν από τις περιγραφές και τα δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου της εποχής και συγκεκριμένα των εφημερίδων «Λέσβος», «Σάλπιγξ», «Ελεύθερος Λόγος» και «Ταχυδρόμος».

Αναλυτικότερα οι τίτλοι των επτά κεφαλαίων έχουν ως εξής: Ιστορική αναφορά στις επισκέψεις του Βενιζέλου στη Λέσβο και της φιλοξενίας του στην έπαυλη του Θρασύβουλου Αλεπουδέλη, Το πρώτο ταξίδι (25 Απριλίου - 26 Μαΐου 1915) - Εικόνες από την πρώτη επίσκεψη του Βενιζέλου στη Λέσβο (1915), Το δεύτερο Ταξίδι (24 - 25 Σεπτεμβρίου 1916), Το τρίτο ταξίδι (12 Δεκεμβρίου 1916), Το τέταρτο ταξίδι (13 - 15 Μαΐου 1934) - Εικόνες από την τέταρτη επίσκεψη του Βενιζέλου στη Λέσβο (1934), Επιστολές Βενιζέλου και Κλέαρχου Μαρκαντωνάκη (ιδιαίτερου γραμματέα του) στο Θρασύβουλο Αλεπουδέλη, Εικόνες της παλιάς Μυτιλήνης.

Μια άλλη Ελλάδα, η "Ελλάδα των λιμνών", μαγική και ανεξερεύνητη, γεμάτη χρώματα και μοναδικές φυσικές ομορφιές, μας φέρνει κοντά στην πραγματική ζωή και μας προσκαλεί να την γνωρίσουμε. Το αντίκρυσμα της Ελλάδας αυτής ταξιδεύει το βλέμμα και ελευθερώνει τις αισθήσεις σε κόσμους απαράμιλλης ομορφιάς. Απέραντες εκτάσεις με νερό που περιβάλλει ξεχωριστή χλωρίδα και καλυμμένες μερικές φορές με νούφαρα, πλημμυρίζουν την ύπαρξή μας με πρωτόγνωρα συναισθήματα. Οι λίμνες είναι ένας σημαντικός εσωτερικός όγκος ακίνητου νερού, αλμυρού ή γλυκού, μεγάλοι υγρότοποι ανεκτίμητης αξίας.

Η σειρά των ιστορικών ντοκουμέντων που έχουμε μέχρι σήμερα εκδώσει συμπληρώνεται με ένα γνήσιο κόσμημα μεγάλης ιστορικής και λογοτεχνικής αξίας. Η σημασία του αναγνωρίστηκε από την στιγμή που εκδόθηκε, διότι χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα ως αναφορά ακόμα και στους περίφημους ταξιδιωτικούς οδηγούς "Baedeker". Αποσπάσματα του αναφέρονται και στο σχολικό βιβλίο της Γ΄ Λυκείου. Καιρός ήτανε να δει το φως της δημοσιότητας εκατό χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση στην Γαλλία. Η εκατονταετία όμως αυτή συμπίπτει με τα εβδομήντα χρόνια της αποφράδας ημέρας του ελληνισμού και ειδικότερα του μικρασιατικού. Η σύμπτωση αυτή υπογραμμίζει με τα πλέον μελανά χρώματα μια τραγική αντίθεση. Η εκπληκτική οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική άνθιση του υπόδουλου Ρωμιού στα τέλη του 19ου αιώνα, όπως αναδεικνύεται από την επιτόπια έρευνα του Gaston Deschamps, μετατρέπει την έξοδο του 1922 σε λύση κλασικής ελληνικής τραγωδίας και δικαιολογεί την άποψη του πατριάρχη Αθηναγόρα πως "η πόλη δεν έπεσε το 1453 αλλά το 1922". [...] (Από την έκδοση)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΟΛΑΙ, ΠΛΗΝ ΕΞΗΚΟΝΤΑ

ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΓΜΑ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟ

Η ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΤΑΒΕΡΝΑ

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

ΑΓΟΡΑ, ΤΣΑΡΣΙ Η ΠΑΖΑΡΙ

ΠΛΑΚΑ

ΩΣ ΚΟΠΑΔΙΩΝ ΛΕΥΚΩΝ ΑΜΝΑΔΩΝ

ΣΤΙΣ ΤΡΙΑΝΤΑΔΥΟ ΚΟΛΩΝΕΣ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΕΡΠΕΝΤΖΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΣΤΑΔΙΟ

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ

ΚΑΙ ΝΑ ' ΤΑΝΕ ΣΑ ΝΑ ' ΠΑΙΞΕΣ ΜΕΣ΄ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

ΠΡΟΣΩΠΑ, ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΧΩΡΟΙ