Ο Φώτης Κόντογλου έρχεται πάλι, ολοζώντανος, ανάμεσά μας με τούτο το βιβλίο. Χωρίς ψεύτικες ευγένειες και υποκριτικά τερτίπια, μιλάει σ' ένα νεώτερό του αγιογράφο με τόση αγάπη, που νομίζει κανείς πως είναι ο Διδάσκαλος και ο Γέροντάς του. Μου θυμίζει, σε πολλά σημεία, το βιβλίο του Ρίλκε "Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή". Μόνο που, εδώ, η σχέση των δύο ανδρών αγγίζει -πέρ' από το επίπεδο της τέχνης- και τον άνθρωπο, στις διαπροσωπικές σχέσεις, τις οποίες η ζωή μας κάνει να ζήσουμε. Τον Ευάγγελο Μαυρικάκη κανείς δεν τον ήξερε, παραέξω από τον τόπο του και όμως, ο μαστρο-Φώτης του μιλάει για τα θέματα της πάντιμης Αγιογραφίας και για τ' άλλα προσωπικά ζητήματα ωσάν να τον ήξερε από χρόνια. (Στα κείμενα των φίλων Κ. Δεληκωσταντή και Γ. Κόρδη θα γίνει ευρύτερος λόγος γι' αυτά). Και δεν τον πειράζει, που ο νέος αγιογράφος έχει κάποια ηλικία και δεν είναι στα μαθητικά χρόνια του: "Χάρηκα πολύ, -του γράφει- που έπιασες με ζήλο να μελετάς τους θησαυρούς της παραδόσεως, έστω και όψιμα. Δεν είνε ποτέ αργά, όταν ειλικρινώς προσηλωθεί ο αγιογράφος στο πνευματικόν άροτρον και δεν γυρίζει να δει πίσω" (γράμμα 20.4.1955). [...] (Από τον πρόλογο του Π. Β. Πάσχου)
Π. Β. ΠΑΣΧΟΥ
Πρόλογος
ΑΡΓΥΡΗ ΚΥΡΙΔΗ
Ευάγγελος Θεοδώρου Μαυρικάκης (1911 - 1974)
Κ. ΔΕΛΗΚΩΣΤΑΝΤΗ
Η Ασκητική της Μαθητείας
ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
Προς αγιογράφον Ευάγγελον Μαυρικάκην
ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΡΔΗ
Ο Φώτης Κόντογλου και η σπουδή της αγιογραφίας
ΕΠΙΜΕΤΡΟ - Γιώργος Κόρδης