Προλεγόμενα:η θεωρία του «λειτουργισμού»-ανθρωπολογία και ψυχανάλυση-ο Μαλινόφσκι και η ψυχανάλυση

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:η διαμόρφωση του ψυχοσυμπλέγματος:το πρόβλημα-η οικογένεια στο πατρικό και μητρικό δίκαιο-η πρώτης φάση του οικογενειακού δράματος-η πατρότητα κατά το μητρικό δίκαιο-νηπιακή σεξουαλικότητα-μαθητεία στη ζωή-η σεξουαλικότητα της όψιμης παιδικής ηλικίας-ήβη-το ψυχοσύμπλεγμα της μητριαρχίας.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:ο καθρέφτης της παράδοσης:το ψυχοσύμπλεγμα και ο μύθος στο μητρικό δίκαιο-νόσος και διαστροφή-όνειρα και πράξεις-το άσεμνο και ο μύθος.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ:ψυχανάλυση και ανθρωπολογία:το ρήγμα ανάμεσα στην ψυχανάλυση και τις κοινωνικές επιστήμες-ενα «απωθημένο»ψυχοσύμπλεγμα-«η αρχέγονη αιτία του πολιτισμού»-οι συνέπειες της πατροκτονίας-ανάλυση της αρχέγονης πατροκτονίας-ψυχοσύμπλεγμα η συναίσθημα.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ:ένστικτο και κουλτούρα:η μετάβαση από τη φύση στον πολιτισμό-η οικογένεια,λίκνο του πολιτισμού-οργασμός και ζευγάρωμα στο ζώο και τον άνθρωπο-συζυγικές σχέσεις-η γονική αγάπη-η διατήρηση των οικογενειακών δεσμών στον άνθρωπο-η πλαστικότητα των ανθρώπινων ενστίκτων-από το ένστικτο στο συναίσθημα-η μητρότητα και αιμομικτικός πειρασμός-κύρος και καταπίεση-το πατρικό και το μητρικό δίκαιο-κουλτούρα και «ψυχοσύμπλεγμα»

Η «Πολιτεία του Ήλιου» πρωτοεμφανίστηκε το 1946, στην περίοδο όπου το λαϊκό επαναστατικό κλίμα ήταν ακόμα έντονο στη χώρα μας. Αποτελεί άλλη μία προσπάθεια ιστορικοϋλιστικής ανάλυσης πάνω σε γεγονότα της αρχαιότητας, τα οποία η παραδοσιακή ιστοριογραφία αγνόησε εντελώς ή τους παραμόρφωσε τον κοινωνικό χαρακτήρα. 
Θέμα της μελέτης είναι η συνδυασμένη και κοινή, γι' αυτό μοναδική για την αρχαιότητα, επανάσταση των δούλων και των ακτημόνων της Μικρασίας κατά την περίοδο όπου το κράτος της Περγάμου περνούσε στη ρωμαϊκή εξάρτηση. Η επανάσταση διήρκεσε αρκετά χρόνια και σχημάτισε την «Πολιτεία του Ήλιου». Κατά τον Λεκατσά, το κίνημα της Πολιτείας ήταν ουτοπικό, μια έκρηξη του κοινωνικού προβληματισμού ιστορικά καταδικασμένη. Αιτία του αδιέξοδου ήταν ο φαύλος κύκλος μεταξύ δουλείας και τεχνολογικής ανεπάρκειας, τον οποίο προσδιόριζαν οι όροι της εποχής. Ο ίδιος ο ηγέτης του κινήματος, ο Ανδρόνικος, απεικονίζεται σαν κάτι μεταξύ τυχοδιώκτη και κοινωνικού αναμορφωτή.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι της διαλεκτικής σχολής μεταξύ δυνατότητας και πραγματικότητας; Πάντως η ουτοπία της Πολιτείας του Ήλιου δεν είναι εντελώς ξένη, ως προς το αποτέλεσμα, με το αδιέξοδο του λαϊκοεπαναστατικού κινήματος της εποχής όπου το δημοσίευσε ο Λεκατσάς.

Πρόλογος-1.η γυναίκα στην Ελλάδα:τι ορίζουν οι νόμοι για τη γυναίκα-γυναίκα στην οικογένεια και την κοινωνία-η επίδραση της προίκας-η εικόνα των εργαζόμενων γυναικών-προκαταλήψεις και διακρίσεις-σύγκρουση ρόλων και διπλή επιβάρυνση-το γυναικείο κίνημα στην Ελλάδα.2.η εμπειρική έρευνα:θεωρητική τοποθέτηση:εργασία και χειραφέτηση-στόχοι,μεθοδολογία και ιστορικό της έρευνας-ο χώρος της έρευνας-κοινωνική προέλευση των εργατριών-τα κίνητρα και η εμπειρία της επαγγελματικής απασχόλησης-η οικογενειακή ζωή,ο έρωτας και ανθρώπινες σχέσεις-συνδικαλισμός,ενδιαφέροντα και πολιτική συνείδηση-η συνείδηση της γυναικείας θέσης-κοινωνική μεταβολή στα τελευταία χρόνια.3.συμπεράσματα:η διαδικασία της χειραφέτησης.βιβλιογραφία-παράρτημα.

   [ΑΝΤΖΕΛΑ ΚΑΡΤΕΡ:η ματωμένη αίθουσα /ΝΤΟΡΟΘΥ ΠΑΡΚΕΡ:καρδιά απο σαντιγύ /ΤΖΙΛ ΝΤΩΣΟΝ:στοργή για δύο /ΑΝΑΪΣ ΝΙΝ:ζαφορά /ΣΟΥΖΑΝ ΝΤΟΥΛΕΪ:σε ανύποπτο χρόνο /ΤΖΕΝΙ ΝΤΙΣΚΙ:σαλταδόρος /ΓΟΥΕΝΤΙ ΛΩ-ΓΙΟΝ:ξηρασία /ΜΠΗ ΓΟΥΑΪΛΝΤΕΡ:αδελφούλη μου! /ΣΑΡΑ ΝΤΕΪΒΙΝΤΣΟΝ:το στοίχημα /ΑΝ ΡΑΪΝΤ:μπλέ φτερά /ΑΪΝΤΙΟΥΣ ΜΠΑΓΚΓΟΥΑΪΖ:παράθυρα /ΚΑΘΡΙΝ Σ.:ανέκδοτο /ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΜΟΥ.]

 [Νιόπαντρος /Σαύρα /Κοχλίας /Ονειρεύτηκα ΚΙΜΤΣΙ /Αίμα και νερό /Μια παράξενη ιστορία απο την ακροποταμιά /Επίλογος.]

Με το ασυνήθιστα διεισδυτικό της γράψιμο, η Μπανάνα Γιοσιμότο έχει καθιερωθεί ως μία από τις μεγαλύτερες εκπροσώπους της ιαπωνικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Το "Kitchen" την καθιέρωσε στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή. Ακολούθησε το "Ν·Ρ", ένα μυθιστόρημα που επιβεβαίωσε το μεγάλο συγγραφικό ταλέντο της. Και τώρα έρχεται η "Σαύρα", μια συλλογή διηγημάτων που είναι βέβαιο ότι θα ενθουσιάσουν τα εκατομμύρια των θαυμαστών της σ' όλο τον κόσμο και θα προσθέσουν και νέους στις τάξεις τους.
Σε κάθε ένα από τα έξι αυτά διηγήματα η Γιοσιμότο συνεχίζει να κινείται, με το μοναδικά γοητευτικό της τρόπο, ανάμεσα στο μαγικό ρεαλισμό και στο ιδιαίτερο είδος του ιαπωνικού μεταμοντερνισμού - ένα σμίξιμο της παραδοσιακής και της λαϊκής κουλτούρας, του "παλιού τρόπου ζωής" και των σύγχρονων αξιών σε μια σημερινή μυθιστορηματική περιγραφή της ζωής και της αγάπης.
Η Γιοσιμότο διερευνά με δεξιοτεχνία τα προβλήματα του χρόνου και της μοίρας, καθώς και του τρόπου με τον οποίο τα αντιμετωπίζουν οι ήρωες και οι ηρωίδες της, που είναι καθημερινοί και ελεύθεροι άνθρωποι. Οι χαρακτήρες της βρίσκονται παγιδευμένοι σε συναισθηματικές καταστάσεις που συχνά αδυνατούν να καταλάβουν, αλλά ανακαλύπτουν τον εαυτό τους μέσα από τη δύναμη των ιστοριών που διηγούνται.
Το έργο της Γιοσιμότο είναι ύμνος στην ελπίδα. Ανοίγει μονοπάτια που οδηγούν τον αναγνώστη στη συνειδητοποίηση της ύπαρξής του.