Οι θεωρίες για το τέλος της Ιστορίας και των μεγάλων ιδεολογικών κατασκευών ανατρέπονται εδώ και καιρό από την πραγματική πορεία της Ιστορίας, αλλά και από τη συγγραφή και παρουσίαση σημαντικών έργων στον τομέα των κοινωνικών επιστημών, όπως δείχνει και το παρόν βιβλίο, το πιο πρόσφατο, του Γερμανού διανοητή Γιούργκεν Χάμπερμας. Ο Γιούργκεν Χάμπερμας είναι φιλόσοφος και παραγωγός Λόγου, που το ριζοσπαστικό επιστημονικό του έργο της δεκαετίας του ’60 γίνεται, σήμερα, από μια πλευρά, πιο ώριμο και, από την άλλη, πιο επιφυλακτικό.

Σημείωμα του εκδότη
-Μύσλοβιτς-Μπράουνσβάιγκ-Μασσαλία
Το χασίς στη Μασσαλία
-Σημειώσεις για τον κρόκο
-Πρακτικά
-Χρονολόγιο

Φιλόσοφος, φυσικός επιστήμονας μα πάνω απ' όλα ποιητής εκ φύσεως και κατ' επιλογήν, στη ζωή και την τέχνη του, ο Νοβάλις (φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρειδερίκου φον Χάρντενμπεργκ, 1772 - 1801) σάρκωσε κατά τρόπο ιδανικό και αξεπέραστο την επαγγελία του περί «μαγικού ρεαλισμού» αλλά και ολόκληρο το κίνημα και την εποχή του ρομαντισμού. Το ημιτελές αυτό μυθιστόρημα, που ο πρόωρα χαμένος συγγραφέας του έβλεπε ως μια «αποθέωση της ποίησης», εμπνέεται από την αναζήτηση του γαλάζιου λουλουδιού, αυτού του κατεξοχήν ρομαντικού συμβόλου. Ο ήρωάς του φέρει το όνομα του μεγάλου ποιητή και ραψωδού Χάινριχ φον Οφτερντίνγκεν, μιας μορφής θρυλικής και συγχρόνως ιστορικής από τον γερμανικό μεσαίωνα. 

Διαβάζω ένα βιβλίο σημαίνει, για τον καλό αναγνώστη, γνωρίζω τη φύση και τη νοοτροπία ενός ξένου ανθρώπου, προσπαθώ να τον καταλάβω και, αν είναι δυνατόν, να τον κάνω φίλο μου. Υπάρχουν εκατομμύρια πρόσωπα της αλήθειας, αλλά μια μόνο αλήθεια. Δεν είναι ευτυχία να σε αγαπούν. Κάθε άνθρωπος αγαπά τον εαυτό του, ευτυχία είναι όμως ν' αγαπάς τον άλλο. Μόνο η αγάπη δίνει νόημα στην αρχή. Μ' άλλα λόγια: όσο περισσότερο είμαστε ικανοί ν' αγαπάμε και να προσφερόμαστε, τόσο πιο μεστή σε νόημα γίνεται η ζωή μας. Ο αφορισμός μοιάζει κάπως μ' έναν πολύτιμο λίθο: όσο πιο σπάνιος, τόσο ακριβότερος και όσο πιο φειδωλά προσφέρεται, τόσο μεγαλύτερη η απόλαυση που παρέχει. 

Πολιτικά
Κοινωνία και άτομο
Τα καθήκοντα του ατόμου
Μόρφωση, σχολείο, αγωγή
Θρησκεία και Εκκλησία
Γνώση και συνείδηση
Η ανάγνωση και τα βιβλία
Πραγματικότητα και φαντασία
Τέχνη και καλλιτέχνης
Το χιούμορ
Η ευτυχία
Η αγάπη 
Ο θάνατος
Νεότητα και γήρας

Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ένας δρόμος προς τον ίδιο τον εαυτό του, η δοκιμή ενός δρόμου, η υπόδειξη ενός μονοπατιού. Κανένας άνθρωπος ποτέ δεν υπήρξε στην εντέλεια ο εαυτός του· όλοι όμως αγωνίζονται να γίνουν, άλλος νωθρότερα, άλλος χαλαρότερα, όπως μπορεί ο καθένας. Ο καθένας κουβαλάει κατάλοιπα από τη γέννησή του, βλέννες και κελύφη ενός αρχέγονου κόσμου, μέχρι το τέλος του. Μερικοί δεν γίνονται ποτέ άνθρωποι, μένουν βάτραχοι, σαύρες, μυρμήγκια. 

Μερικοί είναι επάνω άνθρωποι και κάτω ψάρια. Καθένας όμως είναι μια γέννα της φύσης προς την κατεύθυνση του ανθρώπου. Όλοι μας έχουμε κοινή καταγωγή, τις ίδιες μανάδες, όλοι μας αναδυθήκαμε από την ίδια άβυσσο· ο καθένας, ωστόσο, επιδιώκει, προσπάθεια και βολή από τα βαθιά, το δικό του προσωπικό στόχο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)