Η Ελβίρα καθόταν μπροστά στο καβαλέτο της και ο Νικόλας σκέφθηκε άθελά του την "Καθιστή γυναίκα", τη φιγούρα πάνω στο ελβετικό νόμισμα που όταν ήταν μικρός έπρεπε να προσέχει να μην τυχόν του το φορτώσει κανείς. Η Ελβίρα, είπε μέσα του, θα υπάρχει για πάντα. Είναι, σε υπέρτατο βαθμό, σαν όλες τις γυναίκες. 

Σαν την "Καθιστή γυναίκα" του ελβετικού πεντόφραγκου, είναι ψεύτικες και δεν περνούν.

Και οι "καθιστές γυναίκες" πάνε με τους καιρούς των "όρθιων ανδρών".

Η Ελβίρα σκεπτόταν εναλλακτικά τις μόνιμες χαρές της αδυναμίας και τα πλεονεκτήματα της δολιότητας.