Το «Ημερολόγιο ενός Αθηναίου δημοσιογράφου» είναι ιστορία μιας ζωής, όπως αυτή ξετυλίχθηκε μέσα στα πενήντα χρόνια δουλειάς. Μιας δουλειάς πολύ σκληρής σε ημερήσιες εφημερίδες, σε εβδομαδιαία και άλλα περιοδικά, στο ραδιόφωνο την εποχή της μεγάλης του δόξας, σε ποικιλώνυμα γραφεία Τύπου υπουργείων, άλλων δημοσίων υπηρεσιών και ιδιωτικών επιχειρήσεων και οργανισμών. Είναι η ιστορία της ζωής ενός συντάκτη, που ξεκίνησε πολύ νέος - σχεδόν παιδί - να ερωτοτροπεί με τη δημοσιογραφία, μαγεμένος κυριολεκτικά από την ανυπέρβλητη, είναι η αλήθεια, γοητεία της κι έμεινε πιστός μέχρι σήμερα, που έχει άσπρα μαλλιά και 75 χρόνια στην πλάτη του, σ' αυτήν την απαιτητική και συχνά εκδικητική ερωμένη, περισσότερο από μισόν αιώνα. Τα γεγονότα, όπως εξελίσσονται στη διαδρομή αυτού του αρκετά ανηφορικού δρόμου, είναι στενά δεμένα με την ίδια τη ζωή αυτού του τόπου, αλλά και των ίδιων των ανθρώπων του που καθημερινά τα ζούνε. Είναι πολύ σημαντικά γεγονότα της πολιτικής ζωής, που ως ένα σημείο σφράγισαν μια ολόκληρη περίοδο και χάραξαν τα σημάδια τους. Είναι ακόμη γεγονότα κοινωνικά, που έφεραν σε πολλές περιπτώσεις μια αναπάντεχη ανατροπή και είδαμε τους νέους να προχωρούν μπροστά με ταχύτερους ρυθμούς, που αιφνιδίασαν τους παλιούς με τις απρόσμενες αυτές εξελίξεις της ζωής. Σε πολλά κεφάλαια αυτού του Ημερολογίου είναι ορατή μια ιδιαίτερα έντονη συναισθηματική φόρτιση. Ακόμη σε πολλές σελίδες του έχουν καταγραφεί περιστατικά με παράλληλη κριτική θεώρηση του Χτες και του Σήμερα, που όσο φεύγουν τα χρόνια απομακρύνονται περισσότερο και το χάσμα που ανοίγει ανάμεσά τους γίνεται όλο και πιο μεγάλο. Η αναφορά στα πρόσωπα γίνεται συχνά με έναν ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο κι αυτό δείχνει πόσο η ανθρώπινη επικοινωνία, ακόμη και στο χώρο της πιο σκληρής δουλειάς, παραμένει το κορυφαίο ζητούμενο, που γεμίζει τις καρδιές μας με χαρά και αγαλλίαση και στη δύση του βίου η αναπόλησή της μοιάζει με αληθινό θείο δώρο.